EL VIOLÍN
(México, 2005) 98’
Zuzendaria: Francisco Vargas Quevedo.
Gidoia: Francisco Vargas Quevedo.
Argazkia: Martín Boege.
Musika: Cuahutémoc Tavira, Armando Rosas.
Aktoreak: Don Angel Tavira (Plutarco Hidalgo Jauna), Dagoberto Gama (Kapitaina), Gerardo Taracena (Genaro), Mario Garibaldi (Lucio).
Sariak:
Donostiako zinemaldia 2006: Horizontes saria.
Mexikoko Arte eta Zientzien Akademiaren Ariel saria.
Plutarco jaunak, Genaro bere semeak eta Lucio bilobak bizimodu bikoitza daramate. Batetik, nekazari-giroko musikari umilak dira, eta bestetik, gobernu zapaltzailearen aurkako nekazarien gerrilla mugimenduari irmo laguntzen diote. Armadak beraien herrixka indarrez hartzen duenean, gerrillariek ihesi joan beharko dute, munizioak bertan utzita. Kalterik egiten ez duen biolin-jolearen itxurak eginez, Plutarco jaunak plan bat dauka: bere artasoroan gordetako munizioak berreskuratzea. Bere musikak kapitaina liluratuko du, baina munizioak jasotzeko daude oraindik…
Francisco Vargas zuzendariak, zinemagintzan hasi aurretik, mexikar musika tradizionala sustatzeko eta zaintzeko irratsaioak ekoiztu zituen. “Conejo”, bere lehen film laburrak sona handia ekarri zion nazioarteko jaialdien zirkuituan. 2004an “Tierra Caliente… se mueren los que la mueven” dokumentala zuzendu zuen. “El violín” da bere lehen film luzea. Posprodukziorako Casa de América Saria lortu zuen, eta Zinema Eraikitzen 8ko Signis Saria, Cannesko A Certain Regard sailerako hautatua izan zen, Ángel Tavirak bertan Aktore onenaren saria eskuratuz.
[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/znZYGsaopiw" width="425" height="350" wmode="transparent" /]
Don Plutarco, su hijo Genaro y su nieto Lucio llevan una doble vida. Por una parte, son humildes músicos rurales y, por otra, apoyan activamente al movimiento guerrillero campesino contra el gobierno opresor. Cuando el ejército invade el pueblo, los rebeldes deben huir y abandonar las municiones. Haciendo valer su apariencia de inofensivo violinista, Don Plutarco tiene un plan: recuperar las municiones escondidas en su maizal. Su música embelesa al capitán, pero falta recoger las municiones…
“El Violín” es una película con una hermosa fotografía que retrata una cruel realidad, ubicada en un espacio y lugar atemporal esta podría ser la historia de cualquier guerrilla de los últimos años. La música será un factor de transformación del destino, un arma, una oportunidad y un camino.
“El Violín” es considerada la obra maestra del cine político nacional, es el primer largometraje de Francisco Vargas Quevedo y en total ha recibido 34 premios internacionales.